Wybierz interesujący cię obszar
Podmioty państwowe (wojsko, sektor administracja rządowej i samorządowa) i komercyjne w Polsce i na świecie zajmujące się obserwacją Ziemi, nawigacją satelitarną, rozwojem technologii kosmicznych, eksploracją układu słonecznego i bezpieczeństwem państwa, rozwojem technik satelitarnych i technologii kosmicznych. Należy podkreślić znaczenie polskiego sektora badawczo-rozwojowego i przemysłowo-usługowego, a także informatycznego dla funkcjonowania Spółki. Jak wskazują eksperci dla rozwoju działalności przestrzeni kosmicznej w Polsce, niezbędne stanie się zaprowadzenie zmian w poniżej proponowanych obszarach priorytetowych:
- obserwacja Ziemi nawigacja satelitarna
- rozwój technologii kosmicznych i eksploracja układu słonecznego
- bezpieczeństwo państwa
Obecnie polski sektor kosmiczny składa się z 331 podmiotów, z których 79% stanowią przedsiębiorstwa, natomiast 21% to centra badawczo – rozwojowe oraz uczelnie wyższe, spośród podmiotów przemysłowych 60% posiada status MŚP pozostała cześć 40% posiada status dużej firmy. Dodatkowo znaczna część podmiotów 74% zapoczątkowała swoją działalność po 2001 roku. Stan zatrudnienia w 2019 roku polskiego sektora kosmicznego wynosił ok 11,6 tyś pracowników.
Dominująca grupa produktów i usług posiadanych lub rozwijanych przez polskie podmioty dotyczy oprogramowania i przetwarzania danych a także systemów informatycznych do celów modelowania i symulacji. Wśród przemysłowych podmiotów sektora dominują spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jedynie 3 podmioty to spółki aukcyjne natomiast w podmiotach naukowych możemy wskazać uniwersytety, politechniki oraz instytuty. Pierwsza ukierunkowana na Polską Strategię Kosmiczną wskazała mocną stronę jako potencjał innowacyjności polskich firm, na który niewątpliwie znaczny wpływ ma wysoki poziom kształcenia nauk technicznych. Dodatkowo polskie podmioty aktywnie uczestniczą w projektach kosmicznych np. ESA, co ma odzwierciedlenie w wysokim stopniu wykorzystania składki członkowskiej dedykowanej programom opcjonalnym. Natomiast słaba strona identyfikuje niski poziom inwestycji państwa w przedmiotowy sektor. Mocną stroną polskiego sektora kosmicznego są m.in.: posiadanie wysokich kompetencji w wybranych dziedzinach, transfer technologii z dziedzin pokrewnych czy kapitał ludzki. Do słabych stron zaliczono brak tzw. Flight heritage czy brak dostępu do odpowiedniej infrastruktury laboratoryjno – testowej. Proponuje się m.in.: zwiększenie poziomu inwestycji z budżetu państwa, zwiększenie popytu na dane satelitarne w administracji państwowej, wsparcie podmiotów w celu nabycia tzw. flight heritage, inwestycja w dedykowaną infrastrukturę laboratoryjno – testową, czy zwiększenia składki dedykowanej programom opcjonalnym w EU.
